وقتي ما مسئول زندگيمان نيستيم، يعني اقتداري براي اداره زندگيمان نداريم! آيا آن قدر ضعیف هستیم که اجازه دهیم چیز دیگری زندگی ما را کنترل کند و فرد دیگری برای ما تصمیم بگیرد؟ آیا آن قدر ضعیف هستیم که نتوانیم در زندگی، راه خود را پیدا کنیم و مسئولیت انتخاب های خودمان را بپذیریم؟ گاهي نتیجه ای که به دست می آوریم را منسوب به اطرافیان و شرایط و موقعیت های می کنیم؛ و اين يعني ضعف! ولی ما آن قدر قوی هستیم و اقتدار داریم که مسئولیت زندگی خودمان و انتخابهايمان را به عهده بگیریم و زندگی مان را اداره کنیم. این همان جايی است که گاه به اشتباه مسئولیت انتخابهايمان را به گردن دیگران می اندازیم. با این کار در واقع اعلام می کنیم که ما ضعیف هستیم و بقیه می توانند ما را کنترل کنند. اما آیا این حقیقت دارد؟

بیایید این هفته به این موضوع فکر کنیم که در کجاي زندگي اجازه داده ایم که کنترل شویم و در کجا خودمان مسئولیت زندگی مان را به عهده داشتیم، اما برای فرار از تبعاتش، مسئولیت را بر گردن دیگران انداختیم. بیایید این ها را از هم تفکیک کرده، این هفته با آگاهی بیشتر انتخاب کنیم، اقدام کنیم و مسئولانه زندگی کنیم.