مرسى از همه شما به خاطر تنوعى كه در برنامه ها ايجاد كرديد و ما را به فكر كردن ودار كرديد. اتفاقا من خودم در فكر برنامه هايى درباره روابط اجتماعى و شخصى بودم، و اين برنامه مقدمه خوبى شد براى برنامه هفته بعد من 🙂 هادى هم خيلى خوب كارگردانى كرد. چند نكته كه درباره اين برنامه به ذهنم آمد:
1- تمام برنامه حول محور ظلم، ظالم، و مظلوم گذشت، بدون اينكه تعريف واضحى از اين مفاهيم بشه يا مثال هايى از زندگى روزمره در بارش بزنين. تمام بحث در كلى گويى و ايهام گذشت، انگار خودتون هم از همون عدم امنيتى كه آوا گفت ميترسيديد، همون طور كه اسامى خودتون رو هم تغير داديد. خوب اگر عده اى دوست شما هستند كه مطالب اين برنامه چيز خاصى نبود كه نتونيد با دوستانتون در ميون بذاريد، ، انقدر كه كلى بود اين بحث، اگر هم كه نيستند كه شما رو نميشناسند. اما به هر حال اين گام خوبى براى آغاز مكالمات بود و من به شما تبريك ميگم براى شروع اين گفتگو.
2- نظر شخصى من اين هست كه يك سرى اصول اخلاقى از طرف اكثريت در هر فرهنگ و جامعه اى جا افتاده است، و اگر كسى اون اصول رو پايمال كنه، حتى اگر دوست آدم هم نباشه بايد با عواقبش مواجه بشه و در برابرش نبايد سكوت كرد، چون اين سكوت تاييد و تشويقى براى ادامه اون رفتار غلط هست. به عنوان مثال اگر شما متوجه ميشيد كه كسى هر هفته داره از محل كارتون به نحوى دزدى ميكنه، يا اگر كسى با جعل مدارك و اسناد به مقام و موقعيتى رسيده، يا اگر هر شب صداى كتك و خشونت از خونه همسايه مياد، حتى اگر اون افراد دوست شما هم نيستند بايد اون رو گزارش بديد، و اگر شما سكوت رو به خاطر هر نوع منافع شخصى ترجيح ميديد، شما خودتون اون دوستى ميشيد كه به كمك آحتياج داره تا يكى از خواب بيدارتون كن كه نگه داشتن رابطه با يك دزد، دروغگو، يا فرد خش ارزشى رو كه شما براش قائليد رو نداره.
اما اگر دو نفر از دوستان ظلم رو اينطور تعريف ميكنند كه كسى به يكى ديگه كم محلى كرد، فلانى فلانى رو دعوت نكرد، يا صرفا به هر دليل شخصى رابطشون با هم كار نكرده، تنها كارى كه ميشه كرد اين كه براى هر دو دوست حضور داشت، تا اونها تنها نباشن، بايكى بتونن درد دل كنند و اين دوران ناراحتى رو با كمك آطرافيان بگذرونند. اگر هم افراد در رابطه نا سالمى هستند كه براى خودشون و اطرافيانشون مضر و مخرب هست بايد اين رو بهشون گوش زد كرد و گفت كه به نظر من اين رابطه سازنده و سالم نيست و شما نگران سلامت جسم و روان آنها هستيد و شايد بد نباشه از مشاوران يا متخصصانى كمك بگيرند. تصميم نهايى با خود افراد هست، اما بعضى مواقع شما به عنوان يك دوست شايد حتى حاضر به ديدن چنين رابطه ناسالمى نباشيد و نخواهيد با حضورتون اون رو تائيد كنيد چون به خودتون فشار مياره، و سلامت جسم و روح خودتون رو به خطر مى اندازه. آوا درست ميگه، مراقبت از روح و جسم خودتون خودش جزو اصول اخلاقى هست و شما نبايد در رابطه اى باشيد كه ازش زجر ميكشيد.
دوست بودن كسى رفتارهاى غلطش رو موجه نميكنه، و بر عكس ما به عنوان دوست وظيفه داريم رفتارهايى رو كه به ضرر خود اون فرد و اطرافيان ميشه رو بهش گوش زد كنيم، چون شادى و خوبى دوستمون رو ميخواهيم، و اون رفتارهاى غلط در رابطه ما با اون هم اثر ميذاره.
3- نهايتا اينكه اى كاش تحقيقى درباره كارهاى انجام شده در اين زمينه ميكرديد، و نظر كارشناسان درباره واكنش هاى درست و غلط در چنين شرايطى رو با ذكر مرجع ميگفتيد.
مرسى كه بحث رو باز كرديد. من فكر مكنم خيلى نياز داريم كه درباره روابط شخصى و اجتماعى مون فكر كنيم، حرف بزنيم، و چيز هاى جديد ياد بگيريم، و بر اساس اين يادگيريها رفتارهامون رو اصلاح كنيم.
Pedram
1- بحث و طرح مساله ى جالبى بود. مساله هايى كه مطرح هستند شايد جواب كلى نداشته باشند. فكر كنم مفيد ترين كار اين باشد كه سوالهاى خوب را پيدا كنيم. جوابها تابع خيلى پارامترها هستند و طبعا بسته به فرد، تفاوت دارند.
2-يك سوال خوب، شايد اين باشد:” اگر رابطه ى دو دوست صميمى ام تحليل مى رود، آيا بهتر است من در جهت ترميم آن دخالت كنم يا نه، و اگر آرى، چه وقت؟”
3-سوال ديگر اين كه:”اگر مى بينم كه رابطه اى دو دوستم ناسالم است آيا بايد دخالت كنم، و اگر آرى، چه وقت؟
4-اگر رابطه اين افراد به هم خورد، تكليف رابطه ى من با اين افراد چه مى شود. [فكر كنم تاكيد برنامه بر سوال 3 و 4 بود]
5- شايد اگر به جاى تاكيد بر “ظلم”، “امر اخلاقى” و سازگارى يا ناسازگارى آن با “منافع”، نسبت به تبيين “رابطه ى سالم” و آنچه آنرا از “رابطه ى ناسالم” متمايز مى كند، آگاه باشيم و دوستانمان را آگاه كنيم، باعث شود كمتر به رابطه ى ناسالمى وارد شويم و از پيچيدگيهاى بعدى جلوگيرى شود.
6- در مورد پايدارى روابط اجتماعى و تاثير آنها بر هم، نظريه “تعادل ساختارى، شايد برايتان جالب باشد: http://en.wikipedia.org/wiki/Social_balance_theory http://www.sciencedaily.com/releases/2010/07/100719162510.htm
7-در نهايت جايزه اسكار طولانيترين كامنت راديو، تعلق ميگيرد به نرگس 😉
نیما
وای خدا! تازه فهمیدم که برنامه شما دوباره داره پخش میشه!! خیلی هیجانزده و خوشحال شدم. کلی به شما عادت کرده بودم. برنامه عقب افتاده دونه به دونه با لذت تمام گوش خواهم کرد. ممنون که برگشتید.
سلام دوستان،
مرسى از همه شما به خاطر تنوعى كه در برنامه ها ايجاد كرديد و ما را به فكر كردن ودار كرديد. اتفاقا من خودم در فكر برنامه هايى درباره روابط اجتماعى و شخصى بودم، و اين برنامه مقدمه خوبى شد براى برنامه هفته بعد من 🙂 هادى هم خيلى خوب كارگردانى كرد. چند نكته كه درباره اين برنامه به ذهنم آمد:
1- تمام برنامه حول محور ظلم، ظالم، و مظلوم گذشت، بدون اينكه تعريف واضحى از اين مفاهيم بشه يا مثال هايى از زندگى روزمره در بارش بزنين. تمام بحث در كلى گويى و ايهام گذشت، انگار خودتون هم از همون عدم امنيتى كه آوا گفت ميترسيديد، همون طور كه اسامى خودتون رو هم تغير داديد. خوب اگر عده اى دوست شما هستند كه مطالب اين برنامه چيز خاصى نبود كه نتونيد با دوستانتون در ميون بذاريد، ، انقدر كه كلى بود اين بحث، اگر هم كه نيستند كه شما رو نميشناسند. اما به هر حال اين گام خوبى براى آغاز مكالمات بود و من به شما تبريك ميگم براى شروع اين گفتگو.
2- نظر شخصى من اين هست كه يك سرى اصول اخلاقى از طرف اكثريت در هر فرهنگ و جامعه اى جا افتاده است، و اگر كسى اون اصول رو پايمال كنه، حتى اگر دوست آدم هم نباشه بايد با عواقبش مواجه بشه و در برابرش نبايد سكوت كرد، چون اين سكوت تاييد و تشويقى براى ادامه اون رفتار غلط هست. به عنوان مثال اگر شما متوجه ميشيد كه كسى هر هفته داره از محل كارتون به نحوى دزدى ميكنه، يا اگر كسى با جعل مدارك و اسناد به مقام و موقعيتى رسيده، يا اگر هر شب صداى كتك و خشونت از خونه همسايه مياد، حتى اگر اون افراد دوست شما هم نيستند بايد اون رو گزارش بديد، و اگر شما سكوت رو به خاطر هر نوع منافع شخصى ترجيح ميديد، شما خودتون اون دوستى ميشيد كه به كمك آحتياج داره تا يكى از خواب بيدارتون كن كه نگه داشتن رابطه با يك دزد، دروغگو، يا فرد خش ارزشى رو كه شما براش قائليد رو نداره.
اما اگر دو نفر از دوستان ظلم رو اينطور تعريف ميكنند كه كسى به يكى ديگه كم محلى كرد، فلانى فلانى رو دعوت نكرد، يا صرفا به هر دليل شخصى رابطشون با هم كار نكرده، تنها كارى كه ميشه كرد اين كه براى هر دو دوست حضور داشت، تا اونها تنها نباشن، بايكى بتونن درد دل كنند و اين دوران ناراحتى رو با كمك آطرافيان بگذرونند. اگر هم افراد در رابطه نا سالمى هستند كه براى خودشون و اطرافيانشون مضر و مخرب هست بايد اين رو بهشون گوش زد كرد و گفت كه به نظر من اين رابطه سازنده و سالم نيست و شما نگران سلامت جسم و روان آنها هستيد و شايد بد نباشه از مشاوران يا متخصصانى كمك بگيرند. تصميم نهايى با خود افراد هست، اما بعضى مواقع شما به عنوان يك دوست شايد حتى حاضر به ديدن چنين رابطه ناسالمى نباشيد و نخواهيد با حضورتون اون رو تائيد كنيد چون به خودتون فشار مياره، و سلامت جسم و روح خودتون رو به خطر مى اندازه. آوا درست ميگه، مراقبت از روح و جسم خودتون خودش جزو اصول اخلاقى هست و شما نبايد در رابطه اى باشيد كه ازش زجر ميكشيد.
دوست بودن كسى رفتارهاى غلطش رو موجه نميكنه، و بر عكس ما به عنوان دوست وظيفه داريم رفتارهايى رو كه به ضرر خود اون فرد و اطرافيان ميشه رو بهش گوش زد كنيم، چون شادى و خوبى دوستمون رو ميخواهيم، و اون رفتارهاى غلط در رابطه ما با اون هم اثر ميذاره.
3- نهايتا اينكه اى كاش تحقيقى درباره كارهاى انجام شده در اين زمينه ميكرديد، و نظر كارشناسان درباره واكنش هاى درست و غلط در چنين شرايطى رو با ذكر مرجع ميگفتيد.
مرسى كه بحث رو باز كرديد. من فكر مكنم خيلى نياز داريم كه درباره روابط شخصى و اجتماعى مون فكر كنيم، حرف بزنيم، و چيز هاى جديد ياد بگيريم، و بر اساس اين يادگيريها رفتارهامون رو اصلاح كنيم.
1- بحث و طرح مساله ى جالبى بود. مساله هايى كه مطرح هستند شايد جواب كلى نداشته باشند. فكر كنم مفيد ترين كار اين باشد كه سوالهاى خوب را پيدا كنيم. جوابها تابع خيلى پارامترها هستند و طبعا بسته به فرد، تفاوت دارند.
2-يك سوال خوب، شايد اين باشد:” اگر رابطه ى دو دوست صميمى ام تحليل مى رود، آيا بهتر است من در جهت ترميم آن دخالت كنم يا نه، و اگر آرى، چه وقت؟”
3-سوال ديگر اين كه:”اگر مى بينم كه رابطه اى دو دوستم ناسالم است آيا بايد دخالت كنم، و اگر آرى، چه وقت؟
4-اگر رابطه اين افراد به هم خورد، تكليف رابطه ى من با اين افراد چه مى شود. [فكر كنم تاكيد برنامه بر سوال 3 و 4 بود]
5- شايد اگر به جاى تاكيد بر “ظلم”، “امر اخلاقى” و سازگارى يا ناسازگارى آن با “منافع”، نسبت به تبيين “رابطه ى سالم” و آنچه آنرا از “رابطه ى ناسالم” متمايز مى كند، آگاه باشيم و دوستانمان را آگاه كنيم، باعث شود كمتر به رابطه ى ناسالمى وارد شويم و از پيچيدگيهاى بعدى جلوگيرى شود.
6- در مورد پايدارى روابط اجتماعى و تاثير آنها بر هم، نظريه “تعادل ساختارى، شايد برايتان جالب باشد:
http://en.wikipedia.org/wiki/Social_balance_theory
http://www.sciencedaily.com/releases/2010/07/100719162510.htm
7-در نهايت جايزه اسكار طولانيترين كامنت راديو، تعلق ميگيرد به نرگس 😉
وای خدا! تازه فهمیدم که برنامه شما دوباره داره پخش میشه!! خیلی هیجانزده و خوشحال شدم. کلی به شما عادت کرده بودم. برنامه عقب افتاده دونه به دونه با لذت تمام گوش خواهم کرد. ممنون که برگشتید.
Welcome back Nima! Glad you found us again. Enjoy the programs. Thanks for staying with us..