با اینکه هنوز در حال داونلود کردن برنامه تان هستم و هنوز برنامه فرنگیس عزیز را بطور کامل گوش نداده ام ولی از آنجا که اینگونه مسایل کاملاً دقت و توجه مرا به خود جلب میکنند ، خواستم یادآوری کنم که در برنامه دومی که حدود یک ماه قبل برایتان فرستاده بودم و هنوز آن را پخش نکرده اید ( !!! ) توضیحات جالب و کاملی در باره این موضوع هم داده بودم که حداقل برای خودم خیلی جالب و هیجان انگیز هستند.
لطفاً در وقت و فرصت مناسب آن را هم پخش کنید. اگر فایل آن در دسترستان نیست براحتی میتوانم آن را دوباره برایتان ارسال کنم.
متاسفانه، برنامه دوم شما به دست ما نرسيده. لطفا آنرا دوباره برايمان بفرست. به محض دريافت، از طريق ايميل به شما اطلاع خواهيم داد.
با تشكر
بوعلی
افشین عزیز
چند ساعت قبل فایل صوتی برنامه دوم را دوباره فرستادم. اگر بدستتان نرسیده احتمالاً به علت حجم نسبتاً زیاد فایل مربوطه ( حدود 7.5 مگا) است و باید Bit Rate آن را به 16 کاهش دهم.
سلام
به عنوان يه شنونده قديمی و کسی که تا بحال حتی يک برنامه تون رو از دست نداده وظيفه ء خودم ميدونم که توليد بيش از ۱۰۰ برنامه رو بهتون از صميم قلب تبريک بگم و خيلی خيلی اميدوارم که اين راديو که صميمت و دوستی درتک تک برنامه هاش جای خاصی رو داره به کارش ادامه بده
🙂
می توانم به جرات بگویم که برنامه “مروری بر صد برنامه رادیو کالج پارک [افشين]” بهترین ؛ جالب ترین و پرزحمت ترین برنامه بود البته این به معنی این نیست که زحمت بقیه دوستان کم رنگ است برعکس به دلیل وقتی که دوستان دیگر گذاشته اند باعث شد که این برنامه تکمیل کننده آنها بشود.
در رابطه به ادامه برنامه می خواستم خدمتتان عرض کنم که همانطور که در ابتدا هیچ کس فکر هم نمی کرد که این برنامه ها ادامه داشته باشد مخصوصا به این دلیل که از بچگی درذهنمان کرده اند که ما نمی توانیم کار گروهی انجام دهیم ولی همه با کوششی وصف ناپذیر و احساس تعهد نشان دادند که می شود به این مهم دست پیدا کرد ؛ الان نیز هر چند که دوستان در حال از هم جدا شده هستند ولی می شود این دور باطل را شکست و همانطور که یکی از بجه ها گفت این رادیو تا 30 سال دیگر ادامه داد و به فرزندان خود شما ادامه دهنده بشوند د شاید برای واگداری مسئولیت ها به جوانان بد نباشد تا بیانیه و منشوری تهیه گردد تا ضمن ادامه پیدا کردن این پادکست از مسیر خود نیز منحرف نگردد. و آرمانهایی که در ابتدا شروع کنندگان در سر داشتند برای همیشه به رسمیت شناخته شده و مورد پذیرش آیندگان نیز قرار گیرد..
نکته دیگر اینکه تاکیدی برروی این موضوع که این برنامه توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی تهیه شده به چشم می خورد و یکی از مهمترین دلایل کیفبت بالای برنامه ها هم به همین علت بوده است که از سطح بسیار بالاری برخوردار بوده ولی شاید خالی از لطف نباشد که پیوندی بین دانشجویان دوزه لیسانس که اکثرا نیز از نسل چندم ایرانی های مقیم آمریکا هستند با برنامه سازی برای این پادکست اتفاق بیافتد.
در نهایت لازم می دانم که تشکر ویژه ای از همه دستندرکاران این پارکست داشته باشم.
ضمن معذرت خواهي پيشاپيش، ميخواستم به آقاي هملت بگم كه لطفا جاي ديگران و نسل آينده تصميم نگيريد، لزومي ندارد چيزي كه امروز درست است(يا درست بنظر ميرسد) فردا هم همينطور باشد و منشوري كه اهل فردا را مجبور به وضعي كه ما الان ميخواهيم كند، همانند مثالهاي فراواني كه نياز به گفتنشان نيست، محكوم به شكستند…
هيچ لزومي نيست كه آرمانهايي كه از ابتدا در سر تاسيس كنندگان(بگويم بنيان گذاران؟ كه با ايام هم ارتباط داشته باشد…) بوده، تا ابد درست باشد يا به رسميت شناخته شود. اين كلمات شايد قشنگ و آرماني بنظر برسند، ولي كاملا اشتباهند(حداقل از نظر من) چون خشكي و غيرقابل انعطاف بودن از آنها مي بارد.
(نظر شخصي)اين دوستان هم دقيقا بخاطر فرهنگ امريكايي(!) است، كه توانسته اند كار گروهي موفقي داشته باشند.
سلام
با اینکه هنوز در حال داونلود کردن برنامه تان هستم و هنوز برنامه فرنگیس عزیز را بطور کامل گوش نداده ام ولی از آنجا که اینگونه مسایل کاملاً دقت و توجه مرا به خود جلب میکنند ، خواستم یادآوری کنم که در برنامه دومی که حدود یک ماه قبل برایتان فرستاده بودم و هنوز آن را پخش نکرده اید ( !!! ) توضیحات جالب و کاملی در باره این موضوع هم داده بودم که حداقل برای خودم خیلی جالب و هیجان انگیز هستند.
لطفاً در وقت و فرصت مناسب آن را هم پخش کنید. اگر فایل آن در دسترستان نیست براحتی میتوانم آن را دوباره برایتان ارسال کنم.
با تشکر و احترام
بوعلی
بوعلى عزيز
متاسفانه، برنامه دوم شما به دست ما نرسيده. لطفا آنرا دوباره برايمان بفرست. به محض دريافت، از طريق ايميل به شما اطلاع خواهيم داد.
با تشكر
افشین عزیز
چند ساعت قبل فایل صوتی برنامه دوم را دوباره فرستادم. اگر بدستتان نرسیده احتمالاً به علت حجم نسبتاً زیاد فایل مربوطه ( حدود 7.5 مگا) است و باید Bit Rate آن را به 16 کاهش دهم.
منتظر E. Mail شما هستم.
بوعلی
سلام
به عنوان يه شنونده قديمی و کسی که تا بحال حتی يک برنامه تون رو از دست نداده وظيفه ء خودم ميدونم که توليد بيش از ۱۰۰ برنامه رو بهتون از صميم قلب تبريک بگم و خيلی خيلی اميدوارم که اين راديو که صميمت و دوستی درتک تک برنامه هاش جای خاصی رو داره به کارش ادامه بده
🙂
سلام
می توانم به جرات بگویم که برنامه “مروری بر صد برنامه رادیو کالج پارک [افشين]” بهترین ؛ جالب ترین و پرزحمت ترین برنامه بود البته این به معنی این نیست که زحمت بقیه دوستان کم رنگ است برعکس به دلیل وقتی که دوستان دیگر گذاشته اند باعث شد که این برنامه تکمیل کننده آنها بشود.
در رابطه به ادامه برنامه می خواستم خدمتتان عرض کنم که همانطور که در ابتدا هیچ کس فکر هم نمی کرد که این برنامه ها ادامه داشته باشد مخصوصا به این دلیل که از بچگی درذهنمان کرده اند که ما نمی توانیم کار گروهی انجام دهیم ولی همه با کوششی وصف ناپذیر و احساس تعهد نشان دادند که می شود به این مهم دست پیدا کرد ؛ الان نیز هر چند که دوستان در حال از هم جدا شده هستند ولی می شود این دور باطل را شکست و همانطور که یکی از بجه ها گفت این رادیو تا 30 سال دیگر ادامه داد و به فرزندان خود شما ادامه دهنده بشوند د شاید برای واگداری مسئولیت ها به جوانان بد نباشد تا بیانیه و منشوری تهیه گردد تا ضمن ادامه پیدا کردن این پادکست از مسیر خود نیز منحرف نگردد. و آرمانهایی که در ابتدا شروع کنندگان در سر داشتند برای همیشه به رسمیت شناخته شده و مورد پذیرش آیندگان نیز قرار گیرد..
نکته دیگر اینکه تاکیدی برروی این موضوع که این برنامه توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی تهیه شده به چشم می خورد و یکی از مهمترین دلایل کیفبت بالای برنامه ها هم به همین علت بوده است که از سطح بسیار بالاری برخوردار بوده ولی شاید خالی از لطف نباشد که پیوندی بین دانشجویان دوزه لیسانس که اکثرا نیز از نسل چندم ایرانی های مقیم آمریکا هستند با برنامه سازی برای این پادکست اتفاق بیافتد.
در نهایت لازم می دانم که تشکر ویژه ای از همه دستندرکاران این پارکست داشته باشم.
هملت.
سلام
ضمن معذرت خواهي پيشاپيش، ميخواستم به آقاي هملت بگم كه لطفا جاي ديگران و نسل آينده تصميم نگيريد، لزومي ندارد چيزي كه امروز درست است(يا درست بنظر ميرسد) فردا هم همينطور باشد و منشوري كه اهل فردا را مجبور به وضعي كه ما الان ميخواهيم كند، همانند مثالهاي فراواني كه نياز به گفتنشان نيست، محكوم به شكستند…
هيچ لزومي نيست كه آرمانهايي كه از ابتدا در سر تاسيس كنندگان(بگويم بنيان گذاران؟ كه با ايام هم ارتباط داشته باشد…) بوده، تا ابد درست باشد يا به رسميت شناخته شود. اين كلمات شايد قشنگ و آرماني بنظر برسند، ولي كاملا اشتباهند(حداقل از نظر من) چون خشكي و غيرقابل انعطاف بودن از آنها مي بارد.
(نظر شخصي)اين دوستان هم دقيقا بخاطر فرهنگ امريكايي(!) است، كه توانسته اند كار گروهي موفقي داشته باشند.
موفق باشيد
…………………………….
ياسر